ابراز عواطف بدنى داشته باشيد

؛ نه تنها وقتى نوزاد هستند بلكه تا زمانى كه دوران كودكى و نوجوانى را مى گذرانند هم اين نياز در آنها هست. ما انسان ها موجوداتى وابسته به حس بساوايى هستيم و لمس فيزيكى ديگران نياز طبيعى ما است.
به نظر مى رسد گاهى اوقات پدر و مادرها آنقدر به پرورش ذهنى كودكانشان بها مى دهند كه از نيازهاى مهمتر آنها مانند نياز به لمس شدن غافل مى مانند. آن قدر وقتمان به نگرانى در اين باره مى گذرد كه چه كار كنيم فرزندانمان باهوش تر بشوند كه اغلب فراموش مى كنيم اساس رابطه خوب والدين و كودك عاطفى و جسمى است نه ذهنى.
خريد اسباب بازى هاى آموزشى كه متعهد مى شوند يادگيرى فرزندتان را متحول كنند ممكن است باعث شوند احساس كنيد پدر يا مادر خوبى هستيد اما در بلندمدت در رشد فرزند شما تاثير ناچيزى خواهند داشت. كودك نوپاى شما از غلت زدن روى زمين با همراهى شما بهره بيشترى نصيبش مى شود تا اينكه بالاى تختش آويز زيبايى آويزان كنيد يا اينكه به او يك دسته كارت بدهيد كه زبان خارجى يا جدول ضرب ياد بگيرد.
مزاياى لمس فيزيكى فرزند چيزى بيش از منفعت روانشناختى است. به اين سادگى ها هم نيست كه بغل كردن بچه فقط حس خوبى دارد. نوزادان بسيارى گونه ها- نه فقط انسان بلكه ساير پستانداران هم - وقتى والدينشان آنها را با مهربانى و عطوفت لمس مى كنند رشد سالم ترى دارند. لمس شدن رشد فيزيكى را تحريك مى كند، اضطراب را كاهش مى دهد و به عملكرد بهتر سيستم ايمنى كمك مى كند. ضمناً اگر از آن پدر و مادرهايى هستيد كه هميشه در اين فكريد كه چه كار كنيد تا فرزندتان باهوش تر شود دلگرم كننده خواهد بود كه بفهميد پژوهش هاى جديد نشان مى دهند تماس فيزيكى والدين با بچه ها باعث رشد مغز كودك مى شود. كشتى گرفتن با بچه كوچكتان برنده شدن او را در مسابقات تضمين نمى كند اما احتمالاً به پرورش ذهنى او كمك مى كند و هيچ هزينه اى هم در بر ندارد.
مزاياى ابراز محبت جسمانى به كودك فقط به خود او محدود نمى شود. دلبستگى عاطفى خود شما هم به فرزندتان با لمس فيزيكى منظم شديدتر مى شود. به عبارت ديگر وقت گذاشتن براى تكان دادن فرزند تا اينكه خوابش ببرد همانقدر كه براى او خوب است براى خودتان هم مفيد است. به خصوص پدرها بايد اين نكته را به خاطر بسپارند زيرا آنها كمتر از مادران تماس فيزيكى را بخشى از فعاليت هاى لازم براى نگهدارى از كودك مانند غذا دادن، لباس پوشاندن و حمام كردن مى دانند. البته اين موضوع براى پدر و مادرهايى كه ساعات طولانى بيرون از خانه كار مى كنند و نگهدارى از بچه را به ديگران مى سپارند هم اهميت بسيارى دارد. بايد هر چند وقت يك بار به خود يادآورى كنيد كه تماس فيزيكى با فرزند براى سلامت روابطتان ضرورى است.
براى بسيارى پدر و مادرها ابراز محبت جسمانى به كودك خردسال آسان است چرا كه اين موضوع بخشى از نگهدارى لحظه به لحظه از نوزاد است. نوازش سر و صورت او هنگام پرستارى يا وقتى كه شيشه شير را به دهانش مى گذاريد، بوسيدن او وقتى او را در صندلى مخصوصش در ماشين مى گذاريد، ماليدن پشتش وقتى با هم كتاب تصويرى نگاه مى كنيد، بازى با انگشتان پايش وقتى حمامش مى كنيد يا قلقلك دادن او وقتى لباس به تنش مى كنيد، هيچ كدام سخت نيستند. حتى وقتى به راه مى افتد هم فرصت هاى بسيارى پيش مى آيد كه او را بغل كنيد و ببوسيد.
اما هنگامى كه كودك به سال هاى مهدكودك مى رسد بايد هوشيارانه و سنجيده عواطف خود را توامان به صورت جسمى و كلامى نشان بدهيد. وقتى او سه يا چهارساله مى شود فرصت هاى طبيعى كمترى براى در آغوش گرفتن و بوسيدن او پيش مى آيد چون او حالا خودش مى تواند لباس بپوشد، غذا بخورد و در خانه اين طرف و آن طرف برود. اما اينكه فرزندتان از لحاظ بدنى تواناتر و گويايى او روان تر است به اين معنى نيست كه به ابراز محبت بدنى كمترى از طرف شما نياز دارد. بايد خودتان موقعيت هايى را به وجود بياوريد.
به اين واقعيت توجه كنيد اگر طورى با او رفتار كنيد انگار كه هنوز يك بچه كوچك است ممكن است بعضى از رفتارهاى محبت آميز جسمى شما با مقاومت او روبه رو شود. در چهار يا پنج سالگى بچه ها از نوازش و بوسه فرمايشى خوششان نمى آيد و از اينكه به او بگوييد كه بچه كوچولوى عزيز آنها هستيد لذت نمى برند. ممكن است شما آرزو كنيد بچه مهدكودكى شما هنوز نوزاد بود اما او اصلاً اين طور فكر نمى كند.
به همين علت است كه فرزندتان وقتى كارتون تماشا مى كند و حواسش نيست دستتان را مى گيرد اما وقتى بيرون از خانه به او بگوييد اين كار را بكند مقاومت نشان مى دهد. كار او به اين معنى نيست كه دوست ندارد او را لمس كنيد - البته كه دوست دارد. فقط نمى خواهد به روشى لمس شود كه احساس بزرگ شدنش را زير سئوال ببرد. (باز هم به اين معنى نيست كه وقتى ملاحظات ايمنى حكم مى كند او را مجبور نكنيد كه دستتان را بگيرد مثلاً وقتى از خيابان رد مى شويد يا به يك فروشگاه شلوغ مى رويد. در اين شرايط موضوع اصلاً ابراز عواطف نيست.)